15 januari 2012, Kamuli church

15 januari 2012, Kamuli church
Met Fred reis ik naar Kamuli. De mensen verwachten me en Fred is er pastor en doet er de preek. Onderweg stoppen we om nog iemand mee te nemen en af te zetten in een ander dorp. De weg naar Kamuli is erg stoffig en zit vol met hele grote kuilen. Daarbij is de weg niet zo breed dan in Nederland en ben je dus snel van de weg af. Mijn voorstel was om lekker op de boda te gaan maar volgens Fred was dat geen goed idee en zouden we helemaal bruin aankomen en genoodzaakt zijn om ons eerst te wassen aldaar.
Het rijden in de auto gaat dus al zigzaggend over de weg om zodoende de kuilen te vermijden. De tijdsduur van de reis loopt daardoor erg op.
Maar ja, het volk is geduldig en wanneer we aankomen zijn ze allang begonnen en wordt er een vurig woord gebracht door een waarnemer.
Wanneer we de auto uit komen wordt mijn tas al aangepakt en mee naar binnengenomen. Onderweg hebben we wat lolly’s gekocht om na afloop aan iedereen uit te delen.
De drums is het muziekinstrument hier en het koor heeft nieuwe liederen en dansjes en dat gaat op zijn Afrikaans, met soepele bewegingen.
Vanuit Nederland heb ik een tamboerijn meegebracht om hier achter te laten.
Er is een jongen die er gevoel voor heeft. Hij neemt het instrument en gaat naast de drummers zitten en speelt op de tamboerijn, op zijn Afrikaans, alsof hij het al jaren doet. Er wordt een baby opgedragen en sommige leden van de kerk komen na afloop het kind zegenen en geven wat geld…
Voor we terug gaan eerst nog wat mensen thuis brengen…en dat is echt in de bush….
Na een tijdje rijden, opnieuw op de weg met de kuilen, zegt Fred… jij hebt toch een internationaal rijbewijs, dan kun jij wel rijden want ik ben erg moe en wil wat rusten.
Goed, zo gezegd zo gedaan… Het stuur zit aan de andere kant en ik heb nog nooit links gereden maar ja hij is moe dus….
Fred zet z’n stoel in de slaapstand en leunt al achterover… ik vraag hem met nadruk om niet te gaan slapen, please….
Gewend aan de geplaveide wegen in Nederland rijd ik zoals het ons betaamt netjes recht op de weg….. ja …. zonder kris kras de weg over te schieten maar daardoor dus zoveel kuilen raak dat het lijkt alsof we in een botsauto zitten.
Dan komen we bij een wegversmalling, het linkergedeelte is afgezet omdat de helft van de weg daar een kuil van 3 meter heeft. Gewoon doorrijden dus en er rechts omheen….komt er net een grote truck aan en die gaat echt niet uit de weg…dus ik roep: Fred wat nu??? en geef gas om voor de truck weer op het linkergedeelte aan te kunnen komen waarbij er een steen wordt geraakt die omhoog wordt gegooid tegen de auto….
Genoeg voor Fred om het roer weer over te nemen…. gelukkig….