16 januari 2012, Moses Brian

16 januari 2012, One More Child
Het is een uur of tien en ik ga buiten de poort om er naar de passeren mensen te kijken. Alle mensen die van de sloppenwijk naar de stad gaan en terug komen passeren het huis. Het is een genot om te zien hoe men rustig loopt, de vrouwen met van alles op hun hoofd, zelfs de kleintjes, en ik geniet van de gesprekken die ik vaak met ze heb. Zo ook vandaag. Een keurige jonge man zegt me goede morgen. Aan zijn hand een Kalamajong meisje. Ik raak met hem in gesprek en vraag of hij woont in Masesse of in de stad… Nou ik ben geboren in Masesse maar werk nu in de stad voor One More Child.. heeft jarenlang gestudeerd in verschillende landen en heeft uiteindelijk gekozen de roeping van zijn hart te volgen en er te zijn voor de armen in de wijk waaruit hij zelf uiteindelijk komt.
Iedere morgen gaat hij de armen bezoeken, kijkt wat de noden zijn, heeft gesprekken met de ouders en werkt voor een organisatie die drie huizen heeft waar kinderen ook intern kunnen. Hij is er de projectmanager…
Bewogen met Gods liefde voor de verbrokenen… We gaan naar binnen en herkennen dat we dezelfde passie hebben..en we weten samen dat de liefde het belangrijkste is in de uitvoering van deze roeping…en dat hij geroepen is, dat duidelijk. We spreken af dat we samen wat ochtenden de wijk in zullen gaan.