18 oktober 2009, Hij zorgt voor alles

18 oktober 2009
Tijdens het ontbijt vraagt Suzan: neem je de hond echt mee naar de kerk?
Ik zeg: ja…. Christine komt er tussen en vraagt: Zou je dat thuis ook doen? (waar komt deze vraag vandaan?) Ik antwoord: Volgens mij liggen de zaken daar wat anders, maar hier is alles
buiten en is het gewoon, er lopen daar toch twee honden?
Overigens: ik zou willen dat het in Nederland er ook wat anders aan toe zou gaan….
Hmmm… Aangekomen vraag ik meteen aan “Pastor Terry”of hij er een mededeling van kan maken…. Ja dat zal hij doen… maar ik mag het ook zelf doen.. ok, goed…
Van Eelke en Lisette en de kinderen heb ik voor elke dag dat ik hier ben een klein cadeautje..
van iets lekkers tot bijzondere wensen en bemoedigingen toe..
Vandaag zit er een kaartje in met een schaapje er op met de tekst: Kijk, er is natuurlijk niemand volmaakt, maar jij komt er wel heel dichtbij…. Met de verwijzing naar: Jacobus
1 vers 17: Alles wat goed en volmaakt is wordt ons door God gegeven….En zo is het maar net! En waar gaan we het deze zondagmorgen over hebben: Filippenzen 3: Over de ware gerechtigheid in Hem en vergetende wat achter ons ligt en uitstrekkende naar wat voor ons ligt, jagende naar het doel, om de prijs der roeping Gods, die van boven is, in Christus Jezus.
Laten wij allen die volmaakt zijn, aldus gezind zijn…Hoezo toevallig?

Er worden weer allerlei gebeds/dank punten aangedragen…Veel mensen zijn ziek en hebben griep. In de wetenschap dat God niet alleen voor mensen zorgt maar ook mensen de opdracht heeft gegeven om voor dieren te zorgen, was Gifty de laatste dagen voor mij duidelijk een punt… merk op dat dit voor sommigen een beetje vreemd is…Plotseling komt het sein dat we klaar zijn: Ik spring gelijk op en roep naar Terry: Terry je bent er een vergeten en steek Gifty in de lucht.. Oh ja, en hij wijst in mn richting, terwijl ik de mensen vraag of er iemand is en/of zij wellicht iemand anders weten die een hondje wil…
Ik ben m’n spullen aan het pakken en opeens staat er een man voor me met drie grote kinderen.. hij zegt op heel rustige toon: we zijn al een tijdje op zoek naar een pup, ja we konden er geen vinden, we hadden thuis een pup die hebben we achter moesten laten,
Het duurt even voordat het bij me doordringt en dan vraag ik: dus je wilt deze wel hebben..?
Ja heel graag, en hij vertelt dat hij hier minstens voor een jaar is om computeronderwijs te geven op scholen.. .. wil hem eigenlijk wel meteen meenemen..maar morgenochtend heb ik een afspraak met de dierenarts die komt haar enten, ja de dierenarts komt hier gewoon aan huis, heel erg luxe hoor, en hij zou meteen een wormenkuur meebrengen want ze blijkt een lintworm te hebben..Ik ben echt heel erg blij en er valt een zorg van me af…
Het gezin telt zeven mensen dus aan aandacht zal ze niet te kort komen..
Na afloop drinken we wat bij ons vertrouwd adres en genieten van een hapje..
Om wat meer privacy te hebben gaat Christine vanaf vandaag in de gastenkamer slapen..
wat ons beiden meer ruimte en rust geeft…lekker een kamer alleen..
De stroom is uitgevallen dus de kaarsjes aan..