18 januari 2012, NAATE, Mother of Many

18 januari 2012, NAATE, Mother of Many
Om 7.00 uur vertrek ik met Brian Moses naar Kalamajong….
Hij laat me de plaats zien waar zij aan diegene die betrokken zijn bij hun project, eten uitdelen… Het zijn veelal oudere jongens zo rond de 18 jaar.
Daarna wil ik hem mijn Moses laten zien en zijn familie……
Allemaal hele kleine paadjes en ineens ben ik de weg kwijt. Gelukkig heeft Mary me al snel in de gaten en komt ze naar me toe…. Is Moses er??
Ja hij is er en komt ook naar me toe… Gelukkig is hij helemaal beter, hij pakt mijn hand en laat me niet meer los. Daarna wil ik terug naar de moeder die me haar baby aanbood…Mozes weet de weg en houdt me nog steeds vast..
De deur gaat open en moeder komt er op haar paasbest uit. Bij nader navragen blijkt ze net van de stad te komen en ze laat ons een heel klein plastic zakje zien met wat boontjes, waartussen veel vuil zit, wat ze heeft opgeraapt in de stad samen met een klein beetje houtskool om op te koken.
Moses Brian als echte Kalamajong weet precies wanneer men de waarheid spreekt en is ervan overtuigd dat Princess, zo noem ik haar, omdat ze zo mooi is,
de waarheid spreekt. Ik vraag naar de baby en ze brengt haar naar buiten.
Het gaat duidelijk niet goed met de baby… dus we besluiten haar mee te nemen voor observatie bij een kliniek. Ook het andere kind van Princess gaat mee.
Al de tijd dat we hebben staan praten staat Moses nog steeds dicht tegen me aan, terwijl hij af en toe mijn hand streelt. De laatste keer dat hij me thuis kwam opzoeken vertelde hij dat hij me had gemist de laatste twee dagen..
Dan vertelt Princess ons van een man die afgelopen zondag in elkaar geslagen is door vijf mannen en met stenen bekogeld. Ze hebben hem het weinige geld wat hij had afgenomen en sindsdien slaapt hij alleen maar en kan niet meer werken.
De baby die hij met zijn vrouw heeft is net een week of vijf, daarnaast heeft hij nog twee kinderen, een van anderhalf en een van drie…
Ze hebben niet meer gegeten sinds hij bestolen is… hij is immers de kostwinnaar… De man komt naar buiten, is erg verdrietig en alles doet hem zeer, heeft wonden op zijn hoofd, striemen al over zijn lichaam en loopt moeilijk. We besluiten ook hem mee te nemen naar de kliniek.
Dan komt er achter mij een vrouw staan met een baby en ze vraagt, herinner U mij zich..? Ik zeg ja, jij hebt me onlangs aangesproken door het hek bij de woning.. Ja zegt ze, ook haar baby is ziek en zelf heeft ze veel pijn in haar borst en borstkas…Ok ook maar mee dan….
Samen lopen we eerst naar huis om bij Aidah wat te drinken en wat brood te eten… Allemaal genieten ze van een beetje liefde en Princess besluit om haar baby Julie te noemen… en geeft ook mij een andere naam: NAATE, Mother of many, moeder van velen..Richard de man met zoveel pijn krijgt zelfs een glimlach op zijn gezicht. …….en zelfs de andere moeder, een zeer zwijgzame vrouw, begint te lachen….Aidah gaat met de mensen naar de kliniek, waarna Moses Brian en ik naar de stad gaan om eten voor deze gezinnen te halen. Rijst, beans, posho, uien bakolie, zout suiker en zeep… eigenlijk de eerste levensbehoeftes… voor de net bevallen moeder brengen we een blik melkpoeder mee. Zwaar beladen gaan we terug en daarvoor hebben we een extra boda nodig.
Moses Brian en ik hebben nog een conversatie en hij vertelt over zijn verleden.
Zijn vader en moeder zijn overleden bij een auto ongeluk toen hij tien jaar was.
Hij werkte voor zijn schoolgeld, bracht zakken cement weg, boodschappen, en op school was hij heel ijverig… zodat een organisatie hem opmerkte en hem sponsorde…. ging studeren in het buitenland tot 2008, kwam terug en zijn vrouw vertelde hem dat zij een ander had, ondertussen was er een baby geboren..Kort daarna overlijdt zijn vrouw, ook bij een ongeluk. Hij was toen
27 jaar. Bij alles wat Moses Brian vertelt straalt de liefde van God van zijn gezicht… en hij is er van overtuigd dat alles zal mede werken ten goede voor hen die Hem liefhebben…
Het is een uur en hij moet gaan, we zijn ons er van bewust dat we niet uitgepraat komen, dus….
Een half uur na mijn terugkomst, komt Aidah terug met de patiënten….
Vier uur zijn er dan gepasseerd….
Richard heeft een injectie gehad, pijnstillers en moet nog drie keer terug komen voor injecties… Voor de baby’s zijn er ook medicijnen……en voor de moeder.
Totaal voor 16.000 ush wat betekent, 8,00 euro….inklusief doktersbezoek.
We drinken en we eten wat en de baby’s krijgen borstvoeding…
Daarna deelt Aidah het voedsel uit… De vreugde die ze uiten in onbeschrijfelijk
en herhaaldelijk wordt ik gezegend…..De tranen schieten me in de ogen…
Blessed and to be blessed….
Princess is nu al een vriendin van me en we lachen wat af…
Ze is heel creatief en wil graag naaien leren, en samen zijn we ons er van bewust dat Princess heel wat in haar mars heeft, en heel goed haar eigen kind kan opvoeden wanneer ze haar creativiteit ten volle kan gaan gebruiken…
Een dag om niet meer te vergeten….