Manuel, God met ons 22-05-2012

Manuel, God met ons 22-05-2012

We hebben een hut aan het water van de Nijl en hebben een wijds uitzicht bij Mto Moyoni.
Omringd door vogels en vissen…… bloemen, zon, krekels…gekko’s
genietend van een heerlijk ontbijtje gemaakt door Jackson de kok
We lezen wat en gaan daarna naar de stad om opnieuw een matras aan te schaffen en nu voor het bed van Aidah. Inez zal de kamer van haar gebruiken en tijdens de voorbereidingen en schoonmaak ontdekten we dat wat er in lag niet echt geschikt was om gasten in te ontvangen en zoals Brian het noemt; nogal stinky winky was.
We schaffen nog een prullenbak aan en wat kleine plastic containertjes om de zeeppoeder in te bewaren en brengen de matras naar huis. Het bed wordt opgemaakt door Brian die zoals
gewoonlijk er geen rimpeltje in laat zitten… te mooi om in te liggen met sprankelend witte lakens vanuit Nederland en zelfs een dekbedhoes van wijlen Oma Meijer.
Wanneer de kamer voorbereid is gaan we weer terug naar Mto Moyoni…
Het is heerlijk om even weg van het huis te zijn met de dagelijkse beslommeringen en wat tijd te hebben om te lezen en zelfs een middagdutje te doen.
Brian heeft voor mij een traditionele Karomojong omslagdoek laten maken met onze namen er op en nu is men de vlaggen van Nederland en Oeganda er op aan het maken.
Ik vraag hoe het er mee staat en wanneer ik hem kan gebruiken..waarop hij belt met Rose, de vervangster van Aidah. Op dat moment is het half negen in de avond en blijkt Rose (die geacht wordt bij de kinderen te zijn) ergens in de stad rondloopt om Manuel te zoeken.
Omdat Mozes, de oudste van de kinderen, nog niet thuis was om 5 uur heeft zij Manuel
die de helft jonger is dan Moses, de straat op gestuurd om Moses te gaan zoeken.
We schrikken allebei echt hevig en het maakt me zeer boos te bedenken hoe iemand een jongen van 7 die heel lang op de straat geleefd heeft, weg kan sturen om een jongen van bijna 14 te gaan zoeken. Om half zeven is het donker hier. Daarbij komt dat Rose de kinderen alleen heeft gelaten om Manuel te gaan zoeken en nu de verantwoording bij de nachtwacht heeft gelegd die sinds twee weken bij ons aan het werk is vanwege de vele inbraken die bij buurhuizen waren gepleegd.
Aangaande de inbraken bleek ook dat twee weken geleden Karomojong warriors op zo’n 100 meter van ons huis een inbreker (die een panga en een mes bij zich droeg) dood gestenigd hebben. Sinds wij en ook andere bewoners een bewaker hebben is het weer rustig in de omgeving. Het geeft me een totaal machteloos gevoel nu we niet in het huis aanwezig zijn en het maakt me opnieuw bewust dat zaken die voor mij heel gewoon zijn niet altijd voor een ander gelden inzake het beschermen van kinderen.
Brian schakel Alex, onze vaste boda driver in om alvast te gaan zoeken..ondertussen praten we met Moses door de telefoon en geven we de kinderen opdracht om te douchen en naar bed te gaan…We roepen allebei God aan en ik adviseer Brian om te gaan zoeken in de stad..
Brian gaat eerst naar OneMoreChild om te zien of hij met andere kinderen mee is gelopen en gaat alle huizen van het project af. Hij is er niet.
Rose is aan het zoeken in de sloppenwijk Masese…Ondertussen is het kwart voor tien..
Brian heeft door het vele bellen geen beltegoed meer en besluit zonder boda lopend wat verder de stad in te lopen om beltegoed te halen. Wanneer hij klaar is kijkt hij wat rond, de winkel bevindt zich in het drukste gedeelte van de stad en verkeer rijdt er af en aan.
Te weten dat er hier geen stoplichten zijn die regelen wie wanneer kan rijden waardoor op dit punt zich vele opstoppingen voordoen. Opeens kijkt hij naar beneden en ziet daar naast zijn benen Manuel zitten die ook niet in de gaten heeft dat Brian naast hem staat.Hij kijkt timide om zich heen terwijl hij een grote fles limonade vasthoudt met een plastic tas, waarschijnlijk van iemand gekregen. Brian heeft hem lang geknuffeld en was zo blij hem weer te zien. De bodadriver en Brian hebben hem naar huis gebracht en
na een warme douche heeft Brian hem in bed gelegd. Rose was aan het huilen en besefte dat ze een grote fout had gemaakt door hem weg te sturen. Om half elf was Brian weer terug en zowel Moses Brian en ik hebben Gods hand gezien in dit al op de manier dat we Manuel hebben teruggevonden. Zelfs de bodadriver zei herhaaldelijk: vanavond heb ik God gezien.
Manuel: God met ons..