2 september 2011 arrival, Luwero en Sammy's place
Door: julienne
Blijf op de hoogte en volg Julienne
05 September 2011 | Oeganda, Jinja
2 september 2011
Het is nog donker wanneer ik aankom. Visa en de koffers heb ik inmiddels.
Geen chauffeur te zien, in ieder geval niet degene die ik verwacht. Een beveiliger vraagt of er iemand voor me komt?
Ja ik denk dat hij nog in zn bed ligt. Ik zou hem maar bellen zegt de man: nou er is me beloofd dat hij zou komen dus ik wacht maar gewoon, nee je kunt toch beter bellen, ok dan maar. Yes I am just entering!! Nou dat klink goed…
Het weerzien is mooi en het voelt weer als thuis, ben duidelijk blij dat ik er ben.
We rijden naar Kampala, rusten er wat en hebben er een ontbijt. Daarna bezoeken we Luwero een heel uitgebreid gebied wat in de tachtiger jaren veel heeft geleden onder oorlogen en geweld. Heel veel village’s en veel armoede.
Ik wordt hartelijk verwelkomd met een uitgebreide ceremonie.
De blouses en t-shirts van Joel komen hier goed van pas.
Gelukkig heb ik ook een aantal zeepjes ingepakt en kunnen deze hier worden uitgedeeld. Niet voor te stellen dat kinderen hier uren en kilometers lang moeten lopen om bij school te kunnen komen en dat in de hete zon….
De natuur is echter immens, zo groen en zo mooi….
Terug in Kampala de banden uit laten balanceren…dat rijdt een stuk comfortabeler.
Ongeveer om zes uur zijn we in Jinja. Sammy’s place is de naam van het huisje. Eerst de koffers naar de plaats van bestemming brengen, nu is het nog licht en is de locatie (Buwenda zo’n vier kilometer buiten Jinja) beter te vinden. Het is een knus huisje, niet helemaal schoon naar wens maar daar heb ik van alles voor meegenomen dus morgen maak ik het wel af. We rijden nog even naar Jinja terug Daar aangekomen bezoek ik de electronic store en DsTV waar ze gewoon flatscreen tv’s verkopen en decoders. En ik maar denken dat ik zo’n vernuftig ding in huis heb, staan gewoon hier te koop. Er is duidelijk vooruitgang in de technologie en het gaat snel.
Het werken in zo’n winkel is echter een opgave. Een dag van half acht ’s morgens tot half tien in de avond is vrij normaal
en het geldt hier nog steeds, niet werken niet eten, dus dan maar veel werken en lang.
Ik maak een afspraak met Eddy van Eddy’s restaurant zodat ik hem de menukaarten kan overhandigen, hij is er duidelijk mee in zijn noppen. Nu naar het huisje terug, het was een enerverende dag en ik ben nu moe.
Gelukkig is er koffie, nederlandse koffie…
En het is hier stil, heel stil, alleen het geluid van het stromen van de Nijl is hoorbaar.
Het is nog donker wanneer ik aankom. Visa en de koffers heb ik inmiddels.
Geen chauffeur te zien, in ieder geval niet degene die ik verwacht. Een beveiliger vraagt of er iemand voor me komt?
Ja ik denk dat hij nog in zn bed ligt. Ik zou hem maar bellen zegt de man: nou er is me beloofd dat hij zou komen dus ik wacht maar gewoon, nee je kunt toch beter bellen, ok dan maar. Yes I am just entering!! Nou dat klink goed…
Het weerzien is mooi en het voelt weer als thuis, ben duidelijk blij dat ik er ben.
We rijden naar Kampala, rusten er wat en hebben er een ontbijt. Daarna bezoeken we Luwero een heel uitgebreid gebied wat in de tachtiger jaren veel heeft geleden onder oorlogen en geweld. Heel veel village’s en veel armoede.
Ik wordt hartelijk verwelkomd met een uitgebreide ceremonie.
De blouses en t-shirts van Joel komen hier goed van pas.
Gelukkig heb ik ook een aantal zeepjes ingepakt en kunnen deze hier worden uitgedeeld. Niet voor te stellen dat kinderen hier uren en kilometers lang moeten lopen om bij school te kunnen komen en dat in de hete zon….
De natuur is echter immens, zo groen en zo mooi….
Terug in Kampala de banden uit laten balanceren…dat rijdt een stuk comfortabeler.
Ongeveer om zes uur zijn we in Jinja. Sammy’s place is de naam van het huisje. Eerst de koffers naar de plaats van bestemming brengen, nu is het nog licht en is de locatie (Buwenda zo’n vier kilometer buiten Jinja) beter te vinden. Het is een knus huisje, niet helemaal schoon naar wens maar daar heb ik van alles voor meegenomen dus morgen maak ik het wel af. We rijden nog even naar Jinja terug Daar aangekomen bezoek ik de electronic store en DsTV waar ze gewoon flatscreen tv’s verkopen en decoders. En ik maar denken dat ik zo’n vernuftig ding in huis heb, staan gewoon hier te koop. Er is duidelijk vooruitgang in de technologie en het gaat snel.
Het werken in zo’n winkel is echter een opgave. Een dag van half acht ’s morgens tot half tien in de avond is vrij normaal
en het geldt hier nog steeds, niet werken niet eten, dus dan maar veel werken en lang.
Ik maak een afspraak met Eddy van Eddy’s restaurant zodat ik hem de menukaarten kan overhandigen, hij is er duidelijk mee in zijn noppen. Nu naar het huisje terug, het was een enerverende dag en ik ben nu moe.
Gelukkig is er koffie, nederlandse koffie…
En het is hier stil, heel stil, alleen het geluid van het stromen van de Nijl is hoorbaar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
